چند تصویر نوستالوژی از اهالی سیراف قبل از دهه 60
عکس مردم سیراف قبل از انقلاب|عکس های جا مانده از مردم سیراف قبل از انقلاب|عکس های جا مانده در عکاسی
چند تصویر نوستالوژی از اهالی سیراف
چند تصویر نوستالوژی از اهالی سیراف قبل از دهه 60
در مورد سیراف
بندر سیراف یکی از قدیمی ترین بنادر ایران است که زمانی در دوران ساسانی دارای رونق فراوانی بوده‌است. شهر باستانی «بندر سیراف» دارای معماری خاصی می‌باشد که بسیار شبیه به روستای ماسوله در شمال کشور می‌باشد.شبیه بودن آن به ماسوله از این جهت است که سیراف در یک نوار طولی با عرض بسیار کم قرار گرفته است که یک سمت آن دریا و سوی دیگر آن کوه می باشد و هر چند منازل آن بافت تاریخی ماسوله را ندارد ولی از این جهت که ساختمان ها به‌صورت پلکانی به سمت کوهستان سوق پیدا نموده اند لذا مناطقی مانند ماسوله و کندوان را برای بازدید کننده ها تداعی می کنند با این تفاوت که بندر سیراف بسیار تاریخی تر و دارای قدمتی به درازای خلیج فارس می باشد.
بندری که در آن زمان بیش از سیصد هزار نفر جمعیت داشته و به دلیل آزادمنشی دینی در این بندر بین‌المللی پیروان مذاهب گوناگونی همچون زرتشتیان، مسیحیان، مانویان، یهودیان، بوداییان و اقوامی همچون رومیان، یونانیان و چینی‌ها در این بندر زندگی می‌کرده‌اند.[۱] گورستان‌های بازمانده از پیروان دین‌های گوناگون در این شهر باستانی نشانگر آزادی دینی این بندر ایرانی ست.[۱]
بندر سیراف پررونق‌ترین بندر کشور بود که روابط تجاری زیادی با روم و یونان در اروپا و ماداگاسکار در آفریقا تا کانتون چین در آسیا[۱] در دوره‌های ساسانی و اسلامی داشت. سفال‌های بازمانده با نقش‌های گوناگون، پارچه‌ها و زیورآلات، معماری‌های گچی و اتاق‌های آذین شده به آثار هنری و ساختمان‌های دو سه طبقه بخشی از میراث بجا مانده از آن تمدن است. اما زمین لرزه مرگبار هفت روزه سال سیصد و شصت و هفت هجری قمری مدفون شدن کامل این بندر را در پی داشت. از این روست که سیراف پمپئی ایران نامیده شده‌است.
شهروندان کنگان و سیراف برای مشاهده تمامی عکس های قدیم از آشنایان که ممکنه در آتلیه گرفته باشن میتونن به اینستاگرام آقای عبدالرحمن اسماعیلی بروند و خاطره ها رو زنده کنن..
